Tadeusz Mikutel to wybitny polski pilot wojskowy, który urodził się w Kędzierzynie-Koźlu 17 stycznia 1963 roku. Jego kariera wojskowa jest imponująca, a osiągnięcia obejmują wiele kluczowych ról w strukturach Wojska Polskiego.
Wśród jego najważniejszych funkcji można wymienić dowództwo 7 eskadry lotnictwa taktycznego w latach 2000–2001, a także 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego na stanowisku dowódcy w latach 2010–2011. Jego doświadczenie obejmuje również pełnienie funkcji zastępcy Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych w latach 2017–2020.
Poza tym, w okresie 2020–2022, Mikutel sprawował obowiązki I zastępcy szefaSztabu Generalnego Wojska Polskiego, gdzie jego wiedza i doświadczenie zostały dobrze wykorzystane w działaniach strategicznych sił zbrojnych.
Warto również podkreślić, że Tadeusz Mikutel jest doktorem nauk technicznych, co świadczy o jego wszechstronnych kwalifikacjach oraz zaangażowaniu w rozwój technologii wojskowej.
Życiorys
Wykształcenie
W 1985 roku Tadeusz Mikutel ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą (Szkoła Orląt) w Dęblinie, a dwa lata później, w 1987, przeszedł kurs przeszkolenia technicznego dla personelu latającego. Kolejne etapy jego edukacji obejmowały kurs dowódców kluczy oraz szefów służb eskadr lotniczych, w 1989 roku, również w Dęblinie. W latach 1992–1994 kontynuował naukę na wyższych studiach dowódczo-sztabowych w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, zdobywając tytuł oficera dyplomowanego.
W 1996 roku Mikutel uczestniczył w Canadian School of Aerospace Studies w Winnipeg, zdobywając umiejętności potrzebne w Royal Canadian Air Force. Następnie, w 1997 roku, odbył kurs taktyczno-operacyjny dla dowódców oddziałów oraz podobny kurs integracji z NATO w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (2002). W międzyczasie ukończył również studia podyplomowe z zakresu polityki obronnej w Akademii Wojennej Wojsk Lotniczych, zdobywając tytuł magistra studiów strategicznych w 2008 roku. W 2015 roku uzyskał stopień naukowy doktora w dziedzinie nauk technicznych na Politechnice Poznańskiej.
Służba wojskowa
Tadeusz Mikutel, syn Józefa, rozpoczął swoją zawodową służbę wojskową w 1985 roku, pełniąc funkcję pilota w 45 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego w Babimoście. W 1987 roku zaczął pracować jako starszy pilot w 6 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego w Pile. Po rocznej pracy objął dowództwo klucza lotniczego, a następnie awansował na szefa rozpoznania powietrznego eskadry, sprawując tę funkcję do 1991 roku. W tym samym roku został mianowany zastępcą dowódcy eskadry. Po ukończeniu studiów w 1994 roku powrócił do Piły jako nawigator-programista.
Między 1995 a 1999 rokiem był dowódcą eskadry w 6 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego. Wtedy też przeniósł się do Powidza, gdzie przez dwa lata był zastępcą dowódcy pułku ds. szkolenia. W tym czasie stworzył 7 eskadrę lotnictwa taktycznego, pierwszą polską jednostkę spełniającą standardy NATO. W 1998 roku zajął miejsce w pierwszej dziesiątce polskich pilotów szkolonych w Danii na samolotach F-16.
1 stycznia 2000 roku Mikutel objął dowództwo 7 eskadry lotnictwa taktycznego, a w kolejnych latach intensywnie współpracował z międzynarodowymi strukturami, biorąc udział w ćwiczeniach „Cooperative Banners 2000” i „NATO Air Meet 2000”. W lipcu 2001 roku przeniósł się do Wrocławia i pełnił funkcję zastępcy szefa oddziału Wojsk Lotniczych. Pomiędzy rokiem 2003 a 2005 służył w Kwaterze Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO w Europie, a później pozostawał w rezerwie kadrowej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.
1 października 2005 roku został dowódcą 33 Bazy Lotniczej w Powidzu, a w 2008 roku, po studiach w USA, objął stanowisko dowódcy 3 Brygady Lotnictwa Transportowego, co miało miejsce z rąk Bogdana Klicha.
W listopadzie 2008 roku prezydent RP, Lech Kaczyński, mianował go generałem brygady. Po kilku latach pracy i reorganizacji jednostek lotniczych, 1 stycznia 2009 objął dowództwo nowo utworzonego 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego. Mikutel był kluczową postacią w procesu wdrażania programu eksploatacji samolotów C-130E Hercules.
12 maja 2010 roku w Luksemburgu, Mikutel został przewodniczącym NATO-wskiego komitetu zarządzającego programem SALIS, a po zakończonej kadencji, w 2011 roku, zrezygnował z funkcji dowódcy 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego. Następnie, od 15 marca 2011 do września 2015 roku, dowodził 1 Skrzydłem Lotnictwa Taktycznego. W 2015 roku obronił pracę doktorską, uzyskując tytuł doktora. W kolejnych latach awansował do stanowiska zastępcy Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych i na stopień generała dywizji w 2018 roku, co miało miejsce z rąk prezydenta RP Andrzeja Dudy.
W grudniu 2019 roku minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wręczył mu nominację na stanowisko I zastępcy szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Po awansie do stopnia generała broni, w marcu 2020 roku, Mikutel zakończył swoją długą i zasłużoną służbę wojskową 17 stycznia 2023 roku, po czym został pożegnany przez Rajmunda Andrzejczaka, który docenił jego zasługi, wręczając mu pamiątkowy ryngraf.
Jako pilot klasy mistrzowskiej, Tadeusz Mikutel ma na swoim koncie ponad 1650 godzin nalotu, a także pełnił funkcję instruktora na samolotach Su-22. Jego zainteresowania obejmują literaturę, zwłaszcza na temat lotnictwa, historię lotnictwa, a także sport, w szczególności siatkówkę.
Awanse
Kariera wojskowa Tadeusza Mikutela obfituje w liczne awanse, które odzwierciedlają jego postępującą ścieżkę zawodową.
- wszystko rozpoczęło się, gdy został podporucznikiem w 1985 roku,
- w 1988 roku awansował na stopień porucznika,
- trzy lata później, w 1991 roku, osiągnął rangę kapitana,
- w 1996 roku otrzymał awans na majora,
- cztery lata później, w 2000 roku, został podpułkownikiem,
- w 2005 roku uzyskał stopień pułkownika,
- w 2008 roku awansował na generała brygady,
- dziesięć lat później, w 2018 roku, został generałem dywizji,
- wreszcie, w 2020 roku, osiągnął najwyższy stopień – generała broni.
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
W ciągu swojej kariery Tadeusz Mikutel otrzymał szereg prestiżowych wyróżnień oraz odznaczeń, które odzwierciedlają jego niezrównane osiągnięcia i poświęcenie dla służby wojskowej. Poniżej przedstawiamy pełną listę jego odznaczeń:
- Złoty Krzyż Zasługi – 2019,
- Brązowy Krzyż Zasługi – 1997,
- Lotniczy Krzyż Zasługi – 2009,
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę – 2012,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2011,
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2001,
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 1990,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 2009,
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 2004,
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 1992,
- Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie”,
- Medal „Pro Patria” – 2022,
- Odznaka pamiątkowa Sztabu Generalnego WP – 2020, ex officio,
- Odznaka pamiątkowa The Air University Badge – 2008,
- Odznaka pamiątkowa 7 pułku lotnictwa bombowo-rozpoznawczego – 1997, ex officio,
- Odznaka pamiątkowa 7 eskadry lotnictwa taktycznego – 2000, ex officio,
- Odznaka pamiątkowa 33 Bazy Lotniczej – 2005, ex officio,
- Odznaka pamiątkowa PNPW przy Supreme Headquarters Allied Powers Europe (SHAPE) – 2005,
- Odznaka pamiątkowa 3 Brygady Lotnictwa Transportowego – 2008, ex officio,
- Buzdygan Honorowy – 11 listopada 2008,
- Odznaka pamiątkowa 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego – 2010, ex officio,
- Odznaka pamiątkowa 1 Skrzydła Lotnictwa Taktycznego – 2011, ex officio,
- Odznaka Honorowa Sił Powietrznych – 2011,
- Srebrny Medal za Zasługi dla Policji – 2013,
- „Buzdygan” Polski Zbrojnej – 1999,
- „Błękitne Skrzydła” – 2014,
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Pilot Wojskowy” – 2013,
- Odznaka pamiątkowa Dowództwa Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych – 2017, ex officio,
- Złota Odznaka Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP – 2014,
- Złoty Krzyż Zasługi pilskiego oddziału Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP – 2020,
- Odznaka Honorowa Gryfa Zachodniopomorskiego – 2015,
- Medal pamiątkowy 25-lecia związku ZW NSZZ Policjantów Pomorza Zachodniego – 2015,
- Odznaka Pilota Wojskowego,
- Odznaka skoczka spadochronowego wojsk lotniczych,
- i inne medale, odznaczenia oraz wyróżnienia.
Przypisy
- Generał Mikutel zakończył zawodową służbę wojskową. prezydent.pl, 01.03.2020 r. [dostęp 17.01.2023 r.]
- Generał broni / Admirał floty. gov.pl. [dostęp 01.01.2023 r.]
- Jubileusz XXV lat Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP. sslwrp.pl. [dostęp 30.04.2022 r.]
- Piła: Pomnik lotników którzy poświęcili swoje życie Ojczyźnie. nowinypilskie.pl. [dostęp 30.04.2022 r.]
- Tadeusz Mikutel nowym dowódcą w Świdwinie. gk24.pl. [dostęp 04.05.2022 r.]
- Nowy dowódca w Świdwinie. 24kurier.pl. [dostęp 05.05.2022 r.]
- Awanse generalskie dla ośmiu oficerów. polska-zbrojna.pl. [dostęp 28.04.2022 r.]
- Postanowienie Prezydenta RP z dnia 11 kwietnia 1997 o nadaniu odznaczeń. isap.sejm.gov.pl. [dostęp 03.05.2022 r.]
- I Zastępca Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. wojsko-polskie.pl. [dostęp 28.04.2022 r.]
- Komorowski 2009, s. 262.
- Polscy lotnicy na pierwszej misji przeciwko terrorystom. polska-zbrojna.pl, 12.12.2016 r. [dostęp 29.04.2022 r.]
- Generał Mikutel rozpoczął służbę w Sztabie Generalnym WP. polska-zbrojna.pl, 20.01.2020 r. [dostęp 28.04.2022 r.]
- Decyzja Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dn. 06.05.2022 r.; nr odznaki: 1968/SU/22.
- Kiełpińska 2008, s. 4.
- Kiełpińska 2007, s. 5.
- Wojciech Kiss-Orski 2013, s. 3.
- Jakuboszczak 2021, s. 14.
- Jasiński 2012, s. 64.
- M.P. z 2018 r. poz. 986 – pkt 1.
- M.P. z 2008 r. nr 89, poz. 775 – pkt 1.
- M.P. z 2010 r. nr 13, poz. 134 – pkt 78.
- M.P. z 1997 r. nr 60, poz. 577 – pkt 144.
- Kotliński 2010, s. 3.
- Zieliński 2011, s. 174–175.
- SAAB MFI-17 (T-17) „Supporter”. samolotypolskie.pl. [dostęp 29.04.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Moritz Hadda | Leonard Olejnik | Wilhelm Ludwig Schlesinger | Siegmund Hadda | Renata Al-GhoulOceń: Tadeusz Mikutel